Μάντολες

Ένα παραδοσιακό γλύκισμα των Επτανήσων.  Καραμελωμένα αμύγδαλα με ένα μοναδικό άρωμα...

Υλικά:
700 γρμ. ζάχαρη
1/2 κιλό αμύγδαλα ασπρισμένα
1/2 κουτ. γλ. αμμωνία
140 ml νερό
λίγο κόκκινο χρώμα ζαχαροπλαστικής

Εκτέλεση:
Διαλύουμε την αμμωνία σε ελάχιστο νερό. 

Σε μία κατσαρόλα βάζουμε 550 γρμ. ζάχαρη με το νερό, και το τοποθετούμε σε δυνατή φωτιά. Μόλις αρχίσει βράζει, ρίχνουμε τα αμύγδαλα ολόκληρα, και ανακατεύουμε συνέχεια να βράση η ζάχαρη, να καραμελώσει, και να αρχίσει να κολλάει στα αμύγδαλα.
Προσθέτουμε και την υπόλοιπη ζάχαρη ανακατεύοντας, και προσέχουμε να μην ενωθούν τα αμύγδαλα μεταξύ τους και γίνουν ένα μείγμα. Προσθέτουμε και την αμμωνία συνεχίζοντας το ανακάτεμα, και ρίχνουμε σταγόνα - σταγόνα το χρώμα, έως ότου η ζάχαρη πάρει ένα κόκκινο χρώμα. Αφού στεγνώσει η ζάχαρη και απορροφηθεί τελείως, κατεβάζουμε από τη φωτιά, και αδειάζουμε τις μάντολες σε ένα ταψί. Χωρίζουμε τα αμύγδαλα αν κάποια έχουν ενωθεί μεταξύ τους  και τις αφήνουμε να κρυώσουν. Γίνονται και χωρίς χρώμα.

Η ιστορία της μάντολας.
Η μικρή λιχουδιά με το κόκκινο χρώμα είναι από τα Επτάνησα και μάλλον βέρα Κεφαλλονίτισσα. Η ελληνική λέξη «αμύγδαλον» ταξίδεψε από την αρχαία Ελλάδα, πέρασε στα λατινικά και από εκεί σε αρκετές μοντέρνες ευρωπαϊκές γλώσσες. Επέστρεψε, όμως, μαζί με τους Βενετσιάνους, στην Κεφαλλονιά ως ''mandorla'' και έτσι τα καραμελωμένα αμύγδαλα, παραλλαγή ενός ιταλικού γλυκού, στην τοπική διάλεκτο ονομάστηκαν «μάντολες».
Σύμφωνα με την παράδοση επινοήθηκαν από τις νοικοκυρές που είχαν μεν έλλειψη ζάχαρης αλλά, άφθονα αμύγδαλα. Η ζάχαρη κατά την περίοδο της Βενετσιάνικης διοίκησης, εξαιτίας των μεγάλων εξόδων διακίνησης μέσω των πλοίων, ήταν σπάνια και φυσικά πανάκριβη. Την εποχή εκείνη, τα καραμελωμένα αμύγδαλα ήταν ένα δυσεύρετο είδος πολυτελείας.
Σύμφωνα με τις διηγήσεις των παλιών οι νοικοκυρές όταν είχαν επισκέπτες, άναβαν το λιβανιστήρι και έριχναν μέσα αμύγδαλα μαζί με λίγη ζάχαρη. Έτσι γεννήθηκαν οι πρώτες μάντολες!
Η εξέλιξη στις μεταφορές έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην πτώση της τιμής της ζάχαρης αλλά και στην παρασκευή της μάντολας. Η ζάχαρη άρχισε να πέφτει απλόχερα, για αισθητικούς λόγους πρόσθεσαν λίγο χρώμα και η μαζική παραγωγή ξεκίνησε. Τα καβουρδισμένα στο λιβανιστήρι, με ελάχιστη ζάχαρη αμύγδαλα, μεταμορφώθηκαν σε κόκκινες κοσμοπολίτισσες μάντολες, πρέσβειρες της ζαχαροπλαστικής τέχνης των Επτανήσων.
Η πρώτη μάντολα λοιπόν είναι στην ουσία αμύγδαλο καβουρδισμένο με λίγη ζάχαρη. Τότε άνοιξαν στην Κεφαλλονιά και τα πρώτα ζαχαροπλαστεία και τα αμύγδαλα άρχισαν να καβουρδίζονται σε μαζικές ποσότητες. Το αποτέλεσμα είναι η σημερινή μάντολα να μην έχει καμία σχέση με την «πρώτη μάντολα».
Η μάντολα είναι ένα έδεσμα ιδιαίτερα αγαπητό όχι μόνο στην Κεφαλλονιά και τα Επτάνησα, αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα καθώς και στην Ευρώπη, τον Αραβικό κόσμο και την Αμερική. Προτείνουμε σε όλους ανεπιφύλακτα να δοκιμάσετε το μοναδικό αυτό έδεσμα. Προσοχή μόνο γιατί η μάντολα είναι εθιστική...